Przykładowe strony
Każdy, kto stracił kogoś bliskiego, musi zmierzyć się z uczuciem żalu i pustki. Inaczej cierpi matka, której umarło dziecko, inaczej kobieta żegnająca ukochanego. Przystosowanie się do nowego stanu rzeczy bywa trudne, czasem wręcz niemożliwe. Zdarzają się również sytuacje, kiedy czyjaś śmieć pozwala żyjącym rozpocząć nowy etap w życiu.
Mamiya Shinjirō wykonując swoją pracę pomaga nie tyle zmarłym, co ich żyjącym krewnym. Kiedyś on też potrzebował zrozumienia i akceptacji. Wtedy na jego drodze pojawiła się ekscentryczna i niezwykła osoba.
W 2007 roku na podstawie komiksu Balsamista powstał
serial telewizyjny, który wyemitowała telewizja TV Tōkyō.
Mihara Mitsukazu urodziła się w 1970 roku.
W 1994 roku zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie dla debiutantów organizowanym przez czasopismo Feel Young.
Prace Mistukazu wyróżniają się mocnym kontrastem a także nawiązaniami do stylistyki gotyckiej i literatury japońskiej.
Poza regularnymi publikacjami w magazynach komiksowych, Mihara współpracowała również z czasopismem
Gothic & Lolita Bible, na potrzeby którego przygotowywała arty (jej rysunki zdobiły okładki)
oraz krótkie, zamknięte formy komiksowe. Dotychczas z pracami Mihary mogli zapoznać się czytelnicy
w Stanach Zjednoczonych, Korei i Niemczech.
RECENZJE PRASOWE
Obrzędy pogrzebowe na całym świecie bywają różne, ale niezależnie od długości i szerokości geograficznej ludzie odczuwają
ten sam smutek, gdy umierają ich bliscy. A balsamowanie to sztuka, dzięki której można pożegnać się z ukochaną osobą.
Za każdym takim pożegnaniem stoi jednak bolesna historia, w cieniu której kryje się postać Pana Shinjuro, czyli tytułowego Balsamisty. [...]
[...] Po szczegóły odsyłam do komiksu - „Balsamista” to świetny przewodnik po kulturze kraju kwitnącej wiśni, także dzięki krótkim
artykułom o Japonii na końcu każdego tomu. Co prawda tematyka komiksu może wydać się nieco makabryczna, nie bójmy się jednak
sięgnąć po tę mangę – pamiętajmy, że gdy ktoś umiera, pozostaje po nim jego historia do opowiedzenia.
Balsamista 2
Karol Wiśniewski Aleja Komiksu (24.08.2008)
Drugi tom Balsamisty w pełni zachowuje niezwykłego ducha, obecnego w tomie rozpoczynającym serię. Na album składa się kilka
w dużym stopniu niezależnych od siebie historii, w których ważną rolę odgrywa tytułowy bohater, zajmujący się przygotowywaniem zwłok do
pochówku. Inną cechą wspólną wszystkich tych opowieści jest dotykanie przez nie spraw ostatecznych. W przypadku tej skłaniającej do
poważnych refleksji mangi, sprawy ostateczne to nie tylko te bezpośrednio związane z umieraniem. To także wiele wydarzeń i wyborów w życiu,
które zmieniają jego kierunek, nieodwołalnie określając dalszy jego przebieg. Opisane historie pełne są ludzkiego cierpienia, samotności,
tęsknoty, ale także miłości, poświęcenia, przejawów szlachetnego człowieczeństwa. [...]
[...] Każda z prezentowanych historii nie pozostawia czytelnika obojętnym, budzi jego wrażliwość, prowokuje do zadawania pytań.
Takich pytań, których na co dzień unikamy, albo zamieniamy je w żart, co pozwala nam oswajać nasz strach. [...]
Samotność to przedsionek śmierci
Rafał Śliwiak Wirtualna Polska (16.07.2008)
[...] W drugim tomie Balsamisty autorka postawiła na dłuższe i bardziej rozbudowane fabuły. Wydaje się, że wcześniej robiła wprawki,
przygotowujące ją do podjęcia tematów trudniejszych, bardziej zawiłych. [...]
[...] Dodatkową zaletą jest zamieszczony końcu albumiku krótki, ale bardzo treściwy artykuł na temat zwyczajów pogrzebowych w Japonii,
cenny nie tylko dla czytelników mangi, ale także dla miłośników kultury tego kraju. [...]
Śmierć z bisem Julian "Mayhnavea" Czurko
Polter (6.07.2008)
[...] Oprócz tego, tak jak w poprzednim tomie, poznajemy kolejne historie ludzi zmarłych i ich rodzin.
Drobne kłamstwa, pragnienie wolności czy zazdrość różnie odbijają się na losach bohaterów. Różnie również wpływają na Shinjuro.
[...] Drugi tom Balsamisty stawiam na równi z pierwszym. Postacie rozwijają się i powoli przekonuję się o tym, że jeśli tak dalej będzie,
ta manga stanie się moim numerem jeden. Szczerze polecam.
Balsamista #2 - recenzja Anna „Narmo” Owarzany
Valkiria (3.07.2008)
[...] Przynajmniej z mojego punktu widzenia wartość Balsamisty widać raczej w pokazaniu samego procesu balsamowania jako
zapewnienia specyficznego, ostatniego kontaktu pomiędzy światem zmarłych i żywych. Co prawda rytuał jako sposób na ukojenie rozpaczy po
śmierci bliskiej osoby pojawia się już w konfucjanizmie, jednak w czasach, gdy śmierć w większości odarta została z metafizyki, balsamowanie
przejęło rolę, jaką wcześniej spełniały obrzędy pogrzebowe. Nie bez kozery Shinjuro mieszka w dawnym kościele, symbolicznie przejmując w
ten sposób rolę kapłana nowych czasów. A że przy okazji rośnie atrakcyjność bohatera dla osób, na których robi wrażenie takie połączenie
sacrum z profanum (balsamowanie zwłok w kościele!), to inna sprawa…
[...] Jakością wydania drugi tom Balsamisty nie różni się istotnie od pierwszego. Interesującym dodatkiem jest krótki artykuł poświęcony
japońskim obrzędom pogrzebowym, przystępnie i ciekawie przybliżający to egzotyczne dla nas zagadnienie.
Balsamista #2 - recenzja Teukros
Tanuki.pl (30.06.2008)
SHIGESHOUSHI volume 2© 2004 year by Mitsukazu Mihara All rights reserved. First published in Japan in 2004 year by SHODENSHA, Tokyo.
Polish translation rights in Poland arranged with SHODENSHA through Tuttle-Mori Agency, Inc., Tokyo.
© Copyright for the Polish edition by Hanami – Radosław Bolałek.
|